Wspomnienie o naszym Pasterzu bp Wacławie, który 7 października odszedł do Domu Ojca.
Biskup Wacław Świerzawski urodził się 14 maja 1927 roku w Złoczowie (archidiecezja lwowska). Studia teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym we Lwowie. Dnia 11 grudnia 1949 r. święceń kapłańskich udzielił mu metropolita lwowski abp Eugeniusz Baziak.
Od 1957 r. stale mieszkał i działał w Krakowie. W latach 1988–1992 sprawował urząd rektora Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Dnia 25 marca 1992 r. decyzją papieża Jana Pawła II został mianowany Biskupem Diecezjalnym Diecezji Sandomierskiej. Dnia 28 kwietnia 1992 r. otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu. Konsekrował go arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Apostolus Iesu Christi” (Apostoł Jezusa Chrystusa).
Biskup Świerzawski był autorem książek, artykułów naukowych i popularnonaukowych nt. teologii liturgii i duchowości. Był członkiem towarzystw naukowych w kraju i za granicą.
W październiku 2002 r. papież Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa sandomierskiego.