#JestemWolny [23] Nauczanie Papieży o elektronicznych środkach społecznego przekazu – część 1

Swoje nauczanie o elektronicznych środkach społecznego przekazu od 1967 roku, papież kieruje w postaci Orędzia na Światowy Dzień Środków Społecznego przekazu[1].

„Internet może dać wspaniałe możliwości ewangelizacji, jeżeli będzie używany umiejętnie i z jasną świadomością jego siły i słabości. Przede wszyst­kim, dostarczając informacji i rozbudzając zainte­resowania, umożliwia on pierwsze spotkanie z orę­dziem chrześcijańskim, zwłaszcza ludziom mło­dym, którzy coraz częściej traktują cyberprzestrzeń jako okno na świat. Ważne jest więc, aby wspólno­ta chrześcijańska przemyślała bardzo praktyczne sposoby pomocy tym, którzy po raz pierwszy wcho­dzą w kontakt z nią przez Internet, tak by mogli przejść od wirtualnego świata cyberprzestrzeni do rzeczywistego świata wspólnoty chrześcijańskiej. W następnym etapie Internet może ułatwić ten typ postępowania, jakiego wymaga ewangelizacja. Zwłaszcza wobec kultury nie dającej wsparcia, życie chrześcijańskie wymaga ciągłego nauczania i katechezy i to być może jest dziedzina, w której Internet może zapewnić wspaniałą pomoc”[2].

Jan Paweł II widzi w Internecie narzędzie do głoszenia Ewangelii.

„Fakt, że przez Internet ludzie pomnażają swe kontakty w niewyobrażalny dotychczas sposób, stwarza cudowne możliwości szerzenia Ewangelii. Prawdą jest także, że relacje, w których pośredniczy elektro­nika, nie mogą zastąpić bezpośredniego kontaktu ludzkiego, którego wymaga autentyczna ewangelizacja. Ewangelizacja bowiem zależy zawsze od osobistego świadectwa tego, który został posłany, by ewangelizować  (por. Rz 10, 14 -15)”[3].

„Internet pozwala miliardom obrazów ukazywać się na milionach ekranów na całym świecie. Czy z tej galaktyki obrazów i dźwięków wyłoni się obli­cze Chrystusa? Czy będzie słychać Jego głos? Tylko wtedy, kiedy będzie można widzieć Jego oblicze i słyszeć Jego głos, świat pozna «dobrą nowinę» na­szego odkupienia. To jest celem ewangelizacji i to uczyni Internet prawdziwie ludzką przestrzenią, gdyż, jeżeli nie ma miejsca dla Chrystusa, to nie ma go także dla człowieka. W tym Światowym Dniu Komunikacji Społecznej wzywam cały Kościół do odważnego przekraczania tego nowego progu, aby «wypłynąć na głębię» w sieci, aby teraz, jak w przeszłości, wielkie zaangażowanie Ewangelii i kultury mogło ukazać światu «chwałę Bożą na obliczu Chrystusa» (2 Kor 4, 6)”[4].

Cdn.

[1] Zagadnienie mass mediów było i jest podejmowane przez kolejnych papieży  począwszy od roku 1967, od kiedy to obchodzony jest Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. Ojcowie Soboru Watykańskiego II, uchwalając Konstytucję Inter mirifica o środkach społecznego przekazu, zdawali sobie sprawę, że w miarę upływu czasu ich rola będzie wzrastać. Dla pogłębienia refleksji nad nowymi narzędziami komunikowania ustanowiono w Kościele Dzień Środków Społecznego Komunikowania. W corocznych orędziach przeznaczonych na ten Dzień Kościół z uwagą śledzi rozwój mediów, aby zgodnie z ich naturą wykorzystywać je jako narzędzia komunikowania, czyli budowania międzyludzkich więzi. Przypominają one, że celem mediów jest ułatwienie człowiekowi poznania otaczającej rzeczywistości, porozumienie między ludźmi, jak również budowanie bardziej ludzkich wspólnot. Orędzia ukazują też możliwości oddziaływania tkwiące we współczesnych mediach, jak również niebezpieczeństwa we wszelkiego rodzaju próbach wykorzystania tych narzędzi niezgodnie z ich naturą i celem.

[2] Jan Paweł II, Internet nowym forum dla głoszenia Ewangelii, w: OPŚDKS, dz. cyt., s. 242.

[3] Tamże, s. 244.

[4] Tamże, s. 245 – 246.