Ilekroć jesteśmy na Mszy Św. kapłan rozpoczynając liturgię czyni znak Krzyża. Symbolizuje on krzyż, na którym Jezus Chrystus oddał swoje życie za każdego i każdą z nas. Wiemy, także z Pisma Świętego, że dla jednych (Żydów) był to znak hańby, dla innych (Greków, Rzymian) był głupstwem, a dla nas Chrześcijan to znak zbawienia. Rozpoczynając Mszę Św. znakiem Krzyża wyznajemy wiarę w Boga Trójjedynego. Wyróżniamy dwa rodzaje znaków krzyża: duży i mały. W czasie Mszy św. duży znak krzyża wykonujemy:
- Na rozpoczęcie Eucharystii na słowa: “W imię +Ojca i Syna i Ducha Świętego…” (czyni go także celebrans).
- Na pokropienie wodą święconą, zastępujące akt pokuty (aspersja).
- W czasie błogosławieństwa końcowego: “Niech Was błogosławi Bóg wszechmogący: +Ojciec i Syn i Duch Święty”.
Kapłan wykonuje znak krzyża nad ludem w czasie błogosławieństwa końcowego. Biskup blogosławi lud czyniąc trzykrotnie znak krzyża nad ludem (OWMR 167). Ponadto duży znak krzyża na sobie wykonuje celebrans i koncelebransi w Kanonie Rzymskim (1 modlitwa eucharystyczna) na słowa: “abyśmy przyjmując z tego ołtarza Najświętsze Ciało i Krew Chrystusa, otrzymali obfite + błogosławieństwo i łaskę”.
Mały znak krzyża wykonujemy przed Ewangelią, znacząc kciukiem małe znaki krzyża na czole, ustach i piersi w czasie słów, wypowiadanych przed diakona lub prezbitera: “Słowa Ewangelii według świętego …” +. Czyniąc znak krzyża na czole, ustach i piersi, wyrażamy chęć, aby Słowa Ewangelii, które za chwilę usłyszymy, zostały przyjęte przez nas umysł (czoło), abyśmy je głosili swoimi słowami (usta) i żyli nimi na co dzień (pierś).
Znak krzyża wykonują rodzice na czołach dzieci błogosławiąc je, możemy go czynić na bochenku chleba, który zamierzamy przekroić, przechodząc obok kościoła, jako prosty akt strzelisty…
Nie wstydź się Krzyża, to znak zbawienia.