Wielkim czcicielem i propagatorem modlitwy różańcowej był św. Dominik, dlatego nazywamy go ojcem różańca. Jednak forma modlitwy na Różańcu została ustalona dopiero w XV w. dzięki innemu dominikaninowi, bł. Alanowi Rupe.
Zatem ponownie Mnie krzyżujesz! – Jak to, Panie? – odrzekł wystraszony bł. Alan. To twoje grzechy mnie ukrzyżowały – odpowiedział mu Jezus Chrystus – i wolałbym być ukrzyżowany jeszcze raz, niż widzieć jak mój Ojciec jest znieważany przez grzechy, które popełniłeś dawniej. A krzyżujesz Mnie znowu, ponieważ masz wiedzę i wszystko, co potrzebne, żeby rozpowszechniać święty Różaniec mojej Matki i tym sposobem nauczać i wyrywać wiele dusz z grzechu; wybawiłbyś je i zapobiegłbyś wielkiemu złu. Nie czyniąc tego, jesteś odpowiedzialny za grzechy, które one popełniają.
Bł. Alan, zachęcony tymi słowami podczas sprawowania Mszy św., rozpoczął misję rozpowszechniania Różańca. Do głębszego zaangażowania zachęcała go także Matka Boża, która nawiedziła go w 1464 r., wręczając mu wówczas pierścień, znak duchowych zaślubin.
Byłeś wielkim grzesznikiem w czasie swojej młodości, ale uzyskałam u swojego Syna łaskę twego nawrócenia. Modliłam się za ciebie i pragnęłam tego, pomimo wszelkiego rodzaju trudności, ponieważ nawróceni grzesznicy są moją chlubą i chciałam ciebie właśnie uczynić godnym głoszenia wartości mojego świętego Różańca.
Odpowiadając na wezwanie Maryi, bł. Alan założył we Francji pierwsze bractwo różańcowe. Jego członkom polecił codziennie odmawiać „Psałterz Maryi”, 150 Zdrowaś Maryjo, które podzielił na 15 dziesiątek. Każdy z nich miał być przeplatany modlitwą Ojcze Nasz, aby rozważać tajemnice wiary.
Według przekazów Matka Boża miała również przekazać bł. Alanowi 15 obietnic przeznaczonych dla osób, które będą wiernie odmawiać Różaniec:
- Tym, którzy będą pobożnie odmawiali Różaniec, obiecuję szczególną opiekę.
- Dla tych, którzy będą wytrwale odmawiali Różaniec, zachowam pewne szczególne łaski.
- Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezję.
- Różaniec doprowadzi do zwycięstwa cnoty i dobra; w miejsce miłości do świata wprowadzi miłość do Boga i obudzi w sercach ludzi pragnienie szukania nieba.
- Ci, którzy zawierzą mi się przez Różaniec, nie zginą.
- Ci, którzy będą z pobożnością odmawiali mój Różaniec, rozważając jego tajemnice, nie zostaną zdruzgotani nieszczęściem ani nie umrą nieprzygotowani.
- Ci, którzy prawdziwie oddadzą się memu Różańcowi, nie umrą bez pocieszenia Kościoła.
- Ci, którzy będą odmawiali Różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski i będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
- Szybko wyprowadzę z czyśćca te dusze, które z pobożnością odmawiały Różaniec.
- Prawdziwe dzieci mojego Różańca będą się radować wielką chwałą w niebie.
- To, o co prosić będziecie przez mój Różaniec, otrzymacie.
- Ci, którzy będą szerzyć nabożeństwo do mojego Różańca, otrzymają ode mnie pomoc w swych potrzebach.
- Otrzymałam od mego Syna zapewnienie, że czciciele mego Różańca będą mieli w świętych niebieskich przyjaciół w życiu i w godzinie śmierci.
- Nabożeństwo do mego Różańca jest szczególnym znakiem Bożego upodobania.
- Ci, którzy wiernie odmawiają mój Różaniec, są moimi dziećmi – prawdziwie są oni braćmi i siostrami mego Syna, Jezusa Chrystusa.