Kochany wychowawco!
Piszę do Ciebie, bo wiem, ze zależy Ci na moim wychowaniu, że chcesz, abym zdobywając wiedzę poszerzał horyzonty. Chcę Ci dziś powiedzieć, ze jestem bardzo zagubiony w świecie, w którym żyję. Ciągle zastanawiam się, co jest dobre a co złe. Błąkam się pomiędzy jednym a drugim i czasem już z braku siły wybieram to, co wygodniejsze. Potrzebuję Ciebie abyś, pokazywał mi właściwą drogę, która jest drogą prawdy, aby Ci zależało na mnie jako na osobie, a nie na wynikach mojego egzaminu. Potrzebuję, abyś stawiał mi wymagania a nie wzbudzał lęk. Chcę Cię szanować, nie chcę się Ciebie bać. Pozwalaj mi popełniać błędy, jednocześnie bacznie obserwując czy wstaję z kolejnego upadku. Jak nigdy Drogi wychowawco potrzebuję dziś autentyczności, bo wychowuję się w świecie, który chowa się za monitorem komputera, wtłaczając mi do głowy rzeczy, których nie jestem w stanie zweryfikować. Bądź dla mnie inspiracją w dążeniu do realizacji marzeń. Może często wydaje Ci się, że na niczym mi nie zależy, że jestem zbuntowany i olewam wszystko i wszystkich, jednak tak naprawdę potrzebuję stawiania granic i przewidywalności.
W czasach gdzie dorośli gonią za pieniędzmi i karierą ja potrzebuje, aby pokazać mi, że warto się zatrzymać i dostrzec tą chwilę, która jest teraz, bo ona się więcej nie powtórzy.
Kochany wychowawco, wiem, że nie jest to proste zadanie ale ufam, że nie zostawisz mnie samego w tym świecie, który chce stłamsić moją wrażliwości i poczucie własnej wartości. Wiem, że Ciebie też przygniata codzienność i walka o każdy dzień. Ty też borykasz się z niesprawiedliwością i czasem brakuje Ci siły, bo wydaje Ci się, że do nas to już nic nie dotrze. Ja chociaż często się do tego nie przyznam, bacznie Cię obserwuję, bo tak naprawdę potrzebuję wzoru do naśladowania. Pomóż mi być najlepszą wersją siebie. Do zobaczenia na ścieżkach naszego życia! Pozdrawiam!
Twój uczeń