Człowiek młody, który zastanawia się nad drogą kapłańskiego życia nie zawsze jest pewny, czy jest to powołanie, czy tylko osobisty wymysł. Ktoś wtedy może sugerować, aby zacząć rozeznawać ten wewnętrzny głos. Pytanie jednak, jakie należy postawić to: co to znaczy ROZEZNAWAĆ?
Rozeznawanie to proces słuchania Boga i własnego serca. Zwykle jest to stopniowy proces poznania tego, do czego Bóg nas wzywa. Nie jest to jakiś jednorazowy, chwilowy stan, ale to podróż, która wymaga cierpliwości, odwagi, zaufania.
W każdym powołaniu, to Bóg podejmuje inicjatywę. Naszym zadaniem jest słuchać i odpowiadać. Chciałbym teraz podpowiedzieć Ci, w jaki sposób Bóg może mówić do Twojego serca i zapraszać Cię do szczególnego zadania, jakim jest powołanie kapłańskie.
1) Warunki wewnętrzne:
Twoje pragnienia – na czym Ci zależy? Co kochasz? W jakich sytuacjach czujesz to „wielkie palenie w sercu”, takie, jakiego doświadczyli uczniowie idący z Jezusem do Emaus?
Podziw – Kogo najbardziej podziwiasz? Co takiego w nich lub ich powołaniu najbardziej przyciąga? Którą z żyjących osób chciałbyś najbardziej być? Którzy święci/postacie z przeszłości cię najbardziej inspirują? Czemu?
Przyjemność – co lubisz robić; nie tylko dla rozrywki czy zabawy – ale jakiego rodzaju praca i zajęcia są dla ciebie najbardziej satysfakcjonujące? Co daje ci najlepszą satysfakcję?
Umiejętności – w czym jesteś dobry? Jakie są twoje talenty, umiejętności i uzdolnienia? Jak możesz najlepiej wykorzystać wszystko, co Bóg ci dał ?
Prawdziwa wartość – W co naprawdę wierzysz i chcesz promować na świecie? Na jakich wartościach Ci zależy? W co pragniesz się zaangażować, aby ten świat był lepszy?
Wewnętrzne przekonanie – Czy jest coś takiego, co sprawia, że jesteś przekonany o jakimś dobru? Chcesz wówczas oddać się temu przekonaniu. Rozważasz je. Zastanawiasz się, kto może na tym dobru skorzystać.
Modlitwa – Kiedy się modlisz – rozmawiasz z Bogiem, pytasz o jego pomoc, czy po prostu siedzisz w ciszy? Czy pewne myśli wracają do ciebie? Czy masz takie chwile, że pragniesz spotkać się z Bogiem na modlitwie? Nie chodzi tutaj o to, czy miewasz rozproszenia, albo chwile zniechęcenia. Chodzi o pragnienie relacji z Bogiem i zawierzenia mu swojej codzienności.
2) Warunki zewnętrzne:
Pismo Święte – Sięgaj do Bożego Słowa. Sam nie wiesz, kiedy Duch Święty przygotuje dla Ciebie słowo natchnienia. Z pewnością łatwiej wówczas rozeznać swoją drogę, kiedy pokrzepia Cię dany fragment z Ewangelii, czy innych ksiąg.
Inni ludzie – Jeśli ludzie zachęcają Cię do podjęcia konkretnej decyzji. Mówią, że wierzą w Ciebie. Budują się Twoją postawą i świadectwem, może to być także głos Boga, który zaprasza Cię, abyś nie tylko walczył o zbawienie swoich bliskich, ale znacznie większej grupy osób. Ludzie mogą widzieć w Tobie kapłana. Nie jest to oczywiście jedyny dowód na prawdziwość powołania, ale warto choć na chwilę zastanowić się, dlaczego akurat Ciebie w tej roli dostrzegają.
Wydarzenia i okoliczności – Często pewne sytuacje wydarzają się niespodziewanie. Może tak być, że jakaś obrana przez Ciebie droga jest za trudna. Spotykasz się ciągle z niepowodzeniami. Bóg otwiera jedne drzwi, zamyka drugie, aby jak najlepiej poprowadzić Cię do szczęścia. Nie złość się, kiedy nie dostałeś się na studia. Znowu coś się nie udało. Pojawiła się jakaś życiowa przeszkoda. Pan Bóg troszczy się o każdego i chce doprowadzić Ciebie jak najlepszą ścieżka życia. Warto wtedy pytać Boga, dokąd Cię prowadzi.
Niezwykłe doświadczenia – Może też się zdarzyć, że to wyjątkowa sytuacja zadecyduje o Twoim wyborze drogi życiowej. Musisz jednak pamiętać, że to nie może być emocjonalny impuls. Powinieneś wtedy trochę ochłonąć i na spokojnie zastanowić się, czego chcesz od życia i do czego zaprasza Cię Bóg.
Bóg “przemawia” do nas na wszystkie wymienione wyżej sposoby. Naszym zadaniem jest teraz słuchać. Jeśli zaufasz Bogu, On podpowie Ci, co jest najlepsze dla Ciebie.