#GodneUwagi – Doonby. Każdy jest kimś

Sam Doonby jest włóczęgą, który przybywa do małego miasteczka i znajduje pracę jako barman w lokalnym barze. W krótkim czasie, kiedy tam jest, angażuje się w pomoc innym ludziom. Doonby zasłynie z tego, że będzie potrafił znaleźć się we właściwym miejscu o właściwej porze. Początkowo nikt nie podejrzewa, że może coś znaczyć, lecz szybko się okazuje, że jego pomoc innym ludziom ratuje ich przed krzywdami, a nawet przed utratą życia, popełnieniem samobójstwa. Jednak niewiele wiadomo o tym tajemniczym człowieku. Kiedy policja ostatecznie się zaangażuje, nie mogą znaleźć żadnego zapisu o jego istnieniu.

Ten film jest chwytającą tajemnicą – dramatem, który sprawi, że będziesz się zastanawiał, kim jest Sam Doonby. Ilekroć ktoś go o to pyta, jego odpowiedź brzmi: „Naprawdę nie jestem nikim”. Nie ma w nim żadnych bezpośrednich odniesień do Boga czy wiary w Niego, tak że przez większość oglądania można mieć wrażenie, że nie jest to film chrześcijański. Jednak wyjaśnia wszystko dopiero (naprawdę zaskakujący) finał, który nie pozostawia wątpliwości, że od początku mieliśmy tu do czynienia z jak najbardziej chrześcijańską produkcją z takim też przesłaniem. By jednak nie zdradzać tego zakończenia, powiem tylko, iż wyraża on, może niezbyt odkrywczą, ale jakże prawdziwą myśl, że każdy z nas jest kimś niepowtarzalnym i ważnym, istotą stworzoną, chcianą i kochaną przez Boga.

„Doonby” (film, co widać, z o wiele mniejszym budżetem) uświadamia zaś, jak wiele zmienia się od śmierci jednego człowieka, i jak wiele traci świat, gdy co roku zamordowanych zostaje 50 milionów niewinnych istot ludzkich. Łzy cisną się do oczu, ale jednocześnie człowiek uświadamia sobie, że trzeba walczyć… Bo – jak głosi tytuł – „każdy jest kimś”, każdy ma coś do wniesienia w nasze życie; śmierć każdego jest stratą, które nic nie może nadrobić. Nie będę zdradzał zakończenia filmu, ale zapewniam, że właśnie on uświadamia te proste stwierdzenia z niezmierną siłą.

Tomasz P. Terlikowski