Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem.
Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił nad Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie.
Autor: św. Łukasz – Syryjczyk pochodzący z Antiochii, lekarz (Kol 4, 14), towarzysz i współpracownik Pawła Apostoła
Czas powstania Ewangelii: przedział czasowy od 80 do 90 roku.
Miejsce spisania: Według Hieronima i Grzegorza z Nazjanzu Ewangelia powstała w Grecji, według innych świadectw – w Aleksandrii lub Rzymie.
Adresaci: Chrześcijanie pochodzenia pogańskiego, co potwierdza treść ewangelii, w której autor konsekwentnie opuszcza to, co mogłoby razić i nie interesować nawróconych z pogaństwa; wyjaśnia też terminy, zwyczaje i święta żydowskie.
Główna myśl dzieła: Misterium paschalne, Królestwo Boga i Ducha Świętego, uniwersalizm Dobrej Nowiny i nowej reguły życia, której wykładnią jest Ewangelia Zbawiciela. Dla ewangelisty historia zbawienia przyjmuje 3 okresy: 1. Czas Izraela- proroctwa i przygotowanie do pełni zbawienia, sięgające aż do Jana Chrzciciela; 2. Czas działalności mesjańskiej Jezusa, tzw. środek czasów – czas zbawienia; 3. Czas Kościoła- czas misji apostolskiej, dawania świadectwa, prześladowań.
Miejsce: Betania – po drugiej stronie Jordanu
Bohaterowie: Jezus Chrystus, Jan Chrzciciel
Kontekst: Chrystus wraca z Galilei
Rodzaj: Wydarzenie
Dzisiejszy fragment może budzić pytanie: Dlaczego Jezus przyjął chrzest od Jana? Chrystus nie potrzebował chrztu. Doskonale wiemy, że przyszedł On na świat po t,o aby zbawić każdego człowieka, który jest grzeszny. Przyjmując chrzest od św. Jana, Jezus w pewien sposób pokazuje, że jest obecny pośród grzeszników, że ich nie odrzuca, że jest z nimi. To wydarzenie jest nadzieją dla nas wszystkich, zaplątanych w nałogi, uzależniana, słabości. Od człowieka mogą odwrócić się wszyscy, ale nie Jezus. Ten gest solidarności z nami wskazuje na głębszy sens misji Chrystusa.
Chrzest Jezusa w Jordanie kończy pewien etap Jego ziemskiego, ukrytego życia, a rozpoczyna czas publicznej działalności. Tak i nasz chrzest rozpoczyna nowy rozdział księgi naszego życia. Zostaliśmy włączeni w Kościół. Staliśmy się dziećmi Boga. Jest to początek drogi do sakramentów, ale i wielu innych darów, które otrzymujemy jako chrześcijanie.
Wydarzenie chrztu Jezusa ma bardzo mocne odniesienie w wielu sytuacjach naszego życia. Dlaczego wchodząc do kościoła czynimy znak krzyża wodą święconą? Czynimy tak, ponieważ za tym gestem kryje się przebogaty duchowy świat wartości. Woda święcona, którą się żegnamy, przypomina Chrystusa przyjmującego chrzest w Jordanie. Woda ta przywołuje również nasz własny chrzest. Przypomina nam o tym, że nasze serca powinny być czyste w chwili, gdy wchodzimy do świątyni, aby oddać cześć Panu Bogu. Znak krzyża ma w nas zmywać wszelkiego rodzaju pokusy i rozproszenia, gdy wchodzimy do Bożego domu. Zanurzona ręka w wodzie święconej i znak krzyża są znakiem duchowego oczyszczenia.
w. 16a: οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ·
/ uk eimi hikanos lusai ton himanta ton hypodematon autu/
Nie jestem godzien, żeby rozwiązać rzemyk sandałów Jego.
Niewolnik Izraelski mimo wykonywanej pracy i służby miał swoją godność i prawo – zarówno Boskie jak i ludzkie. Nie mógł więc m.in. pracować w nocy, zasługiwał na godną wypłatę. Teksty żydowskie podkreślają jeszcze, że niewolnik nie mógł rozwiązywać sandałów swojemu panu, gdyż taka praca uwłaczała jego godności. Ewangelista przytacza „odwrócone” słowa Jana co do tej sprawy: Jan mówi sam o sobie, że nie jest godny wykonywać nawet najbardziej upokarzającej posługi względem Mesjasza. Tym samym Jan podkreśla wielkość i godność Jezusa.
Chrzest, który przyjąłeś ma ogromne znaczenie. Z tego faktu wypływa wiele obowiązków, ale też wiele przywilejów. W momencie chrztu stałeś się umiłowanym dzieckiem samego Boga.
Każdego dnia bądź świadomy tego kim jesteś.
„Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie”.